Bagirmayan Anneler

Anneniz Size Bagirip Döver Miydi

Benim kücüklügümde cocuklari dövmek, hakaret etmek, bagirmak normal kabul edilen bir ebeveynlik davranisiydi. Aileler cocuklarina bu davranislarda bulunduklarinda, simdinin annelerinin yasadigi pismanlik, vicdan azabi ya da hatayi telafi etmek gibi duygular yasamazlardi. Cünkü o dönem kizini dövmeyen dizini döver, dayak cennetten cikmadir dönemiydi. Öyle ögrenmislerdi. Cocuk hata yaptiginda ceza verilmeliydi, hatta ceza ne kadar büyük olursa o kadar iyiydi. Mesela cocugu dövmek demek, bak bu davranisin cok yanlis, o kadar ki seni dövüyorum, canini yakiyorum ki bir daha yapmayasin demekti.

Isin ironik kismi, gecmise dönüp baktigimizda annelerin ya da babalarin bizleri dövdügü, bagirip cagirdigi, asagilanmis hissettirdigi anlari gözlerimiz dolarak hatirliyor olmamiza ragmen, neden yaptiklarini -yani vermek istedikleri dersi- hatirlamiyor olmamiz. Eminim sizler de belli seyler hissediyorsunuzdur Ebeveynin vermek istedigi ders unutuldu gitti. Geriye sadece yenilen dayaklarin ve isitilen azarlarin soguk anilari kaldi.

Iste bu kitap tam da bunun icin yazildi. Evlatlarimiz yillar sonra geriye dönüp baktiklarinda yanaklarina atilmis bir tokadin soguklugundan cok, yüreklerine dokunan bir annenin sicakligini hissetsinler diye...

O zaman gelin hep birlikte; Niyet Ettik Niyet Eyledik Bagirmayan Annelige...



Wie war die Beziehung zu Ihrer Mutter

In meiner Kindheit, waren Schläge, Beleidigungen, Anschreien ein normales Erziehungsverhalten, dass toleriert wurde.

Familien mit Kindern, die dieses Verhalten anwendeten, bedauern es heutzutage zutiefst, zeigen Reue oder Gefühle des Versagens und möchten alles wieder gut machen.

Ein türkisches Sprichwort kizini dövmeyen dizini döver sagt aus mit mehr oder weniger fester Hand auf den richtigen Weg bringen..