Babam Sultan Abdülhamid

Otuz üc sene millet ve devletim icin, memleketimin selameti icin calistim. Elimden geldigi kadar hizmet ettim. Hakimim Allah ve beni muhakeme edecek de Reslullahtir.

Günün birinde umum bir harbin cikacagina hic süphe yoktu. Fakat bizim bu ise atilmamiz büyük bir cehalet ve tedbirsizlikti. Selametimiz tarafsiz kalmaktaydi.

Sultan Abdülhamid

Mesrutiyetle baslayan, 31 Mart ile devam eden ve tahttan azille son bulan calkantili bir devrin padisahi Sultan II. Abdülhamid. Istanbulda Yildiz Sarayinda baslayan, Selanikte Alatini Kösküne uzanan ve yine Istanbulda Beylerbeyi Sarayinda sona eren bir ömrün hikayesi...

Osmanli Devletinin ve dahasi dünyanin talihini degistiren bu devrin en yakin sahitlerinden biri Sultan II. Abdülhamidin kizi Ayse Osmanoglu. Sultan olarak sarayda dogan, özenle yetistirilen, sonra ülkesinden kovulan, gurbette hayata tutunmaya calisan bir kadinin, unutulmasin diye yazdigi ve Türk milletine yadigar biraktigi hatiralari...

Elinizdeki bu hatirat, Abdülhamidi sadece padisah olarak degil; bir ogul, es ve baba olarak okuyucuyla bulusturuyor. Unutulmus saray adetlerinden bayram sofralarina; Abdülhamidin kisisel yasamindan, döneme dair baska hicbir yerde bulunamayacak bilgilere yer veren eserde dedikodu ve rivayetler üzerinden aktarilan bir dönem, o zamanlari bizatihi yasamis birinin kalemiyle aydinlatiliyor.

Osmanli Imparatorlugunun son dönemleriyle ilgilenen okurlar, hakikatin pesine düsen tarihciler ve tarihseveler icin bir basucu eseri