Teihnmal Wiehnachten up Platt

So güng ook Josef vun Galiläa ut de Stadt Nazareth mit Maria, de em antruut weer, un de schull Moder warrn. (Lukas 2, 4 un 5)
Leve Lüüd! Lest Jaar to Wiehnachten is veel över Maria predigt un schrieven worrn. Dar weer mennich Phantasiekraam bi. Ick hebb mi vörnamen, dat in düssen Jaar beten trechttorücken. För dat hebb ick en Breef an Maria schreven, un düssen Breef will ick jo vörlesen. Viellicht ward dat sogar 'n Predigt, 'n Lesepredigt sotoseggen.
Leve Maria! Vunabend fiert wi den Geburtsdag vun dien Söhn Jesus. He is för us de Minsch worrn, de us versekert het, dat Gott us leev het. Ja, dat Gott keen Ünnerscheed maakt, of een witt, geel, bruun odder swatt is, of een arm odder riek, klook odder dösig is. Jesus het us för wiß seggt, dat Gott us elk een Dag de Schangs gifft, nee antofangen, jüst so, as weern wi nee boren.
De weest noch wo dat weer, as he to Welt kamen schull. Wat sünd ji, Du un Dien Josef, dör Bethlehem lopen, un nüms harr Rüüm för jo in sien Huus. Oplest hebbt ji in'n Stall vun en Gastweertschap ünnerkrupen kunnt. Wedder torügg in Nazareth hest Du veel Freid an Dien Kind hatt. He weer en plietschen Jung, het sick ornlich schickt un nix anstellt mit de annern Brieten ut de Stadt. As he grötter weer, meist old noog to'n Heiraten, dar is he vun to Huus weglopen. He het allens liggen laten un is na Hannes hen, den Döper, de an'n Jordan stahn un luuthals bölken dee, de Lüüd schullen sick döpen laten un denn beter Minschen warrn.
Du hest dat mit Vertroon tolaten, ook as he denn sien eegen Weg funn un predigen dee, dat Gotts Leevde keen Vörbedingen kennt un dat Gott alleen de Minschen beter maken kann un keeneen sick sülben. As he denn mit siene Jüngers na Jerusalem trock un in Gotts Naam den Tempel reformeern wull, dar büst Du mitgahn. Un denn hest Du mit ansehn mußt, op welke Wies se em dotslahn deen. Dar hest Du swaar an to drägen hatt.
Siene Frünn hebbt later vertellt, he weer vun de Doden upstahn un harr sick sehn laten un jem seggt, se

Paar Wöör vörut 3
Dat Evangelium as Lukas dat vertellt hett 5
En grote Freid hebb ick jo to vertellen (Lukas 2,10) 7
He keem darhen, wo allens em tohörn dee ... (Johannes 1,11) 10
Lat us gau röverlopen na Bethlehem ... (Lukas 2,15) 14
Un dar weern in de sülvige Gegend Schäpers ... (Lukas 2,8 un 9) 17
Wüllt ji würkli as Christenminschen lewen (Paulus, Philipperbrief 2,5 -11) 20
Denn en Kind is för us to Welt kamen ... (Jesaja 9,5 un 6) 23
So güng ook Josef vun Galiläa ut de Stadt Nazareth mit Maria ...(Lukas 2,4 un 5) 26
Lov un Ehr dar baben för usen Herrgott ... (Lukas 2,14) 29
Steernkiekers kemen wiet vun Oosten ... (Matthäus 2,1) 32
Maria awer beheel all düsse Wöör un let ... (Lukas 2,19) 36
Lütt plattdüütsch Wöörbook för de, de Platt noch lehrn willt 39

Lück, Walter
Walter Lück, geb. 1930 in Luzk (Ukraine), gestorben im August 2018 Abitur 1961 am Johanneum zu Lübeck Studium der Theologie in Kiel, Tübingen und Göttingen Vikariat in Cardiff (Großbritannien) Pastor in Hannover, Otterndorf (Land Hadeln), Loccum (Ev. Akademie), Bremen (Studentenpfarramt) Schulpfarramt in Langen (Hessen) und Oldenburg Kreispfarrer in Oldenburg Lehrer und Dozent für Biblisches Hebräisch am Herbart-Gymnasium und der Universität in Oldenburg