Niesamowite i erotyczne przygody niejakiego Kowalika (ePub)

– Dzien dobry – powiedzial Kowalik, gdy wszedl do swego mieszkania i na kanapie zobaczyl niezupelnie Obca Pania.
– Przyszedl pan nareszcie. Prosze podejsc do mnie, musze zobaczyc, bo cos tak panu pod krawatem blyszczy – powiedziala niezupelnie Obca Pani i zalozyla noge na noge, odslaniajac gole kolana.
Kowalik poslusznie zblizyl sie i stanal tuz przed nia.
– Ach to tylko sie Panu lekko rozchylil zamek w spodniach – powiedziala i wsuwajac palce za pasek spodni, przyciagnela go blizej. – Tak sie dzieje, gdy za czesto sie rozpina spodnie – powiedziala.
– Przysiegam, ze nie rozpinam czesciej niz nalezy – zapewnil Kowalik.
– Juz ja wiem, o czym mówie. Ja sie znam na zamkach. Zamki kryja bardzo czesto tajemnice – powiedziala niezupelnie Obca i powoli zaczela obsuwac suwak zamka. – Ogromnie lubie tajemnice – juz cichszym glosem powiedziala Obca Pani. – W kazdym zamku powinien byc straznik. Czyzby tutaj na warcie nikogo nie bylo? O, jest tu ktos... ale chyba zasnal. Oj, nieladnie tak spac, gdy zamek stoi otworem! – zganila Kowalika szeptem niezupelnie Obca Pani. – Wstawaj, panie rycerzu. No, obudz sie. No, nareszcie jestes. Pokaz sie rycerzu, chcialabym zobaczyc, jak wygladasz – powiedziala niezupelnie Obca Pani. – Och, jak ja kocham rycerzy. Chodz, mój drogi, niech cie ucaluje. Poza tym zrobilam sie bardzo glodna i musze cos wziac do ust. Bardzo nie lubie byc na czczo. A pan móglby sie czyms zajac w tym czasie. Móglby pan na przyklad pozwiedzac okolice. Na pewno sie panu spodoba. Pan przeciez tak lubi ladne okolice.
– Zrobie to z wielka przyjemnoscia. Szczególnie gdy sa to niezupelnie mi znane okolice – powiedzial Kowalik.
– Mam nadzieje, ze zaspokoi pan swoja ciekawosc milosnika natury – powiedziala niezupelnie Obca Pani.
– Ja tak lubie wedrowac po nieznanej okolicy. Mozna wiele ciekawych rzeczy odkryc i przezyc, a i wiele przy tym doznac.
– Tak, niech pan odkrywa, bardzo prosze, niech pan wreszcie odkrywa i doznaje – mówila troche zniecierpliwionym juz glosem niezupelnie Obca Pani; choc dobrze wiedziala, ze nieladnie jest mówic, majac pelne usta.
Kowalik, gdy uznal, ze góry go juz w pelni usatysfakcjonowaly, opuscil je, zeslizgujac sie coraz nizej po lekko falujacym terenie w kierunku niewielkiego lasku, który dostrzegl w niewielkiej dolinie. – "Tam chyba jest pieknie – pomyslal".
Obca Pani zajeta czyms nie odzywala sie wiecej. Kowalik nie mial równiez ochoty na konwersacje i zanurzyl sie w lesie. W samym srodku lasu odkryl ukryte, zacisznie polozone miejsce. – Chyba zostane tu duzej – pomyslal. – W takich miejscach najczesciej sie znajduja zródelka. Ulozyl sie wygodniej i zanurzyl usta w zdroju.
– Jest pan bardzo zachlanny – przerwala dluga cisze niezupelnie Obca Pani. – Chce pan, jak jakis samolub, korzystac z przyrody. Fe, a nieladnie. Prosze zrobic mi te przyjemnosc i ustapic miejsca memu rycerzowi. On takze chcialby rozkoszowac sie tak jak i pan – powiedziala nie bardzo juz Obca.
– Alez bardzo chetnie sprawie pani te przyjemnosc. Ja bardzo lubie robic cos przyjemnego. Szczególnie Obcym Paniom.