Ruhum Sana Emanet

Dudak Payimin Yazarindan Yeni Kitap

Iste geldim. Koynumda aylarca biriktirdigim karanligimla geldim. Sunacagin aydinligin her zerresine ihtiyacim var olarak geldim. Kendimi kaybettigim dünyada, kaybetmenin mükafati sen ol diye geldim. Sana varmamin sinirini belirlercesine cizdigin gözlerinin sürmesine sür beni diye geldim. Bundan sonra beni sen yaz diye dilemeye geldim. Bir telinden tutunmaya hazir oldugum saclarinla tel tel tut beni diye geldim. Insan güzeli neden arar diye cirpindigim yerden, güzel olan sen ol, tut elimden cikar beni diye geldim

Uyanislarimin sabahinda, üstüme kokun sinsin diye geldim. Uyan artik, kahvalti hazir, git artik gec kalacaksin, gel artik özledim de diye geldim.

Denemeleriyle taninan Mehmet Ercan bu kez bir romanla cikiyor okurun karsinsa. Genc bir adamin asik oldum diye yola cikip, kendini ve yasami sorgulayisini ele aliyor... Ruhum Sana Emanet, askin yakiciligini ve acisini hissettirirken aslinda daha derinlerde bir varolussal kayginin olduguna ve onun yarattigi sancilarin derinliginde kendimizi bulacagimiza dikkat cekiyor. Asil meselenin hedefe ulasmak degil, hedef icin yapilan yolcululugun kendisi, yolun kendisi oldugunun altini ciziyor

Damarimdan kanimi aldi, dingin aktim o an. Aklimdan fikrimi aldi. Kalbimden öfkemi, beklentilerimi aldi. Bütün sorularimi aldi. Bütün sorunlarimi aldi. Bütün nedenleri aldi benden. Vücudumdan sinirimi aldi. Gözlerimden yaslarimi. Delice akan yaslarimi aldi. Ses tellerime cocuk gibi aglayislarimi düsürdü. Agladim. Cekinmeden agladim. Doya doya agladim. Icimi döke döke agladim. Toparlanmak icin dagildim